Ý’tikafýn meþruiyeti Kur’an ve sünnet ile sabittir.
“Mescidlerde i’tikafta bulunduðunuz zaman kadýnlara yaklaþmayýn” (Bakara 2/187)
mealindeki ayetle
Hz Aiþe’nin,
“Resul-i Ekrem ramazanýn son on gününde i’tikafa girerdi. O bu adetine vefatýna kadar devam etmiþtir. Sonra onun ardýndan hanýmlarý i’tikafa girmiþtir”
(Buhari, Ý’tikaf 1; Müslim, Ý’tikaf 5) þeklindeki rivayeti bunun delillerini teþkil eder.
Allah’a tam bir teslimiyet içersinde ibadet ve taatte bulunmak amacýyla zamanýn belirli bir kýs-mýný ayýrmasý ve bu esnada meþru bile olsa her türlü nefsani ve þehevi arzulardan uzak durmasý kiþinin manen olgunlaþmasý için önemli vesilelerden biridir. Zorunlu ibadetlerin yanýsýra nafile iba-detlerde bu konuda önem taþýmakta, dini duygu ve düþüncenin yoðun bir þekilde yaþandýðý, müm-kün olduðunca maddi ilgilerden uzaklaþarak yüce yaratýcýya yönelinen bir ortam insana derin bir manevi ufuk ve imkan sunmaktadýr. Bu bakýmdan i’tikafa yalnýz islam ümmetine has bir ibadet ol-mayýp vahiy geleneðine sahip hemen bütün dinlerde muhtelif þekillerde gerçekleþtirilen köklü bir gelenektir; Ýslami öðreti içinde de Hz Ýbrahim ve oðlu Hz Ýsmail zamanýnda beri devam edegelen bir sünnet olarak bilinir. Nitekim,
“Ýbrahim ve Ýsmail’e:
Evimi onu ziyaret edenler, ibadet için orada kalanlar (akifin), ruku ve secde edenler için tertemiz tutun diye ahid ‘emir’ verdik” (Bakara 2/125)
mealindeki ayet bir yönüyle buna iþaret etmektedir.
Ý’tikafa giren kimsenin gücü yettiði kadar namaz kýlmasý, Kur’an okumasý, istiðfar etmesi, dua ve niyazda bulunmasý, kelime-i tevhid ve tekbir getirmesi, Allah’ýn varlýðý, birliði, kudreti hakkýnda düþünceye dalmasý, gereksiz þeyler konuþmamasý, baþta Hz. Peygmber’in hayatýna dair kitaplar olmak üzere dini-ilmi eserler okuyarak vaktini deðerlendirmesi müstehaptýr.
Ý’tikafa özellikle ramazan ayýnýn son on gününde girilmesi Kadir gecisini de ihya etme fýrsatý vereceði için ayrý bir önem taþýr. Hz Aiþe, “Resul-i Ekrem ramazanýn son on gününde ibadet için yoðun bir gayret içine girer, gecesini ihya eder ve ibadet için aile fertlerini uyandýrýrdý” demiþtir (Buhari, Müslim)
Vacip i’tikafa giren, yani, “Allah rýzasý için -mesela- on gün i’tikaf yapacaðým” diyerek adakta bulunan kiþi, tan yeri aðýrmadan önce i’tikaf için belirlediði bir mescide, “ Ya Rabbi! Senin rýzan için üzerime vacip olan i’tikafý eda etmeye niyet ettim” diyerek girer ve adadýðý i’tikaf günleri sü-resince oruç tutar, mescidin bir köþesinde ibadetlerini yapar. Nezrettiði son günün akþam namazýndan sonra i’tikafan çakar.
Ý’TÝKAF PROGRAMI
03.00 Tehetcüd 10 rekat /(bazenTesbih Namazý)/ Vitir Namazý
04.00 Sahur Yemeði
06.00 Sabah Namazý
06.45 Sabah zikri/ Tesbihat ve dua
06.50 Ýþrak Namazý
10.30 Kalkýþ ve Kuþluk Namazý
13.15 Öðle Namazý
16.55 Ýkindi Namazý
18.30 Kur’an Dersi/ Tefsir
19.30 Ýftar Yemeði
19.45 Akþam Namazý / envabin namazý
21.00 Yatsý/ Teravin Namazý
23.00 Ýstirahat
Yukarýda belirtilen program birlikte yapýlacak ibadetleri kapsar, diðer vakitlerde itikafa katýlanlar kendi baþlarýna kalýrlar, kiþisel ibadetlerini yaparlar, ancak karþýlýklý sohbet ortamýnýn oluþmamasýna dikkat ederler. Çünkü Ýtikafta maksat kiþinin Rabbi ile baþbaþa kalmasýdýr.
Allah itikafýnýzý ve tüm ibadetlerinizi kabul etsin.
Ý’TÝKAF SÜRESÝNCE DÝKKAT EDÝLÝLECEK
HUSUSLAR
1) Cep telefonlarý mümkünse kapalý olmalý yada mutlaka sessiz konumda tutulmalý
2) Hiçbir þekilde cep telefonu ile konuþulmamalý (acil durumlar için dýþarýsý kullanýlmalý).
3) Kiþisel ve ikili konuþmalara girilmemeli.
4) Hiç bir konuda ikili tartýþmalara girilmemeli.
5) Birlikte yapýlan ibedetlere riayet edilmelidir.
Yukarýdaki hususlar itikafa katýlan tüm arkadaþlarýmýzýn huzurlu ve memnun bir itikaf geçirmesi için düþünülmüþtür.
Ýtikafa katýlan herkes yukarýda tüm prensipleri kabul etmiþ sayýlýr.
Allah hepimizin itikafýný rýzasýna uygun olarak kabul etsin.
|