Bunun böyle olmasý, insan olmanýn doðal sonucu ve insan kalmanýn tabii semeresidir...
Hayatta, hayatýn amacýný aramak, anlamýný bulmak ve ulvi gaye, en yüce hedeftir... Bu da sorumluluk bilincini taþýyanlarýn iþidir...
Mesuliyet merkezli bir yaþamýn diðer ismi ise mükellefiyettir yani kulluktur...
Ýnsan sadece biyolojik bir varlýk deðildir... Ýnancý, bilinci, direnci olan; iddiasý, ideali, iradesi bulunan; sýrasýnca inisiyatif alabilen, itirazý, itaati, isyaný yerine göre ortaya koyabilen bir özelliðe sahiptir...
Evet, iddiasý olan herkesin öncelikle þunu taþýyacak güçlü bir iradeye ve derin bir sorumluluk þuuruna sahip olmasý gerekir...
Dava adamlarýnýn samimiyeti taþýdýklarý sorumluluk duygusu ve mücadele ruhu ile kendini gösterir...
Ýnsanýn saygýnlýðý taþýdýðý sorumluluk bilinci ile orantýlýdýr...
Sorumluluk hassasiyeti olmayan kiþinin bir defa kendine bile saygýsý yoktur...
Sorumluluk, yaratýlýþ amacýna adanmaktýr... Rýza-i Bari'ye odaklanmaktýr...
Sorumluluk bilinci kiþinin nerede durduðunun göstergesidir...
Sorumluluk, fark ediþtir... Farkýndalýktýr... Sürekli bir teyakkuz hali ve bir yaþam biçimidir...
Hayatý ancak sorumluluk bilinci ile anlamlý hale getirebilir ve yaþamý disiplin altýna alabiliriz... Baþýboþluktan, boþ vermiþlikten ve boþluktan kurtulmanýn yolu da bu duygudan geçiyor...
Bu çaðýn en büyük sorunu; sorumsuzluk...
En büyük derdi; dertsizlik, duyarsýzlýk ve deðersizliktir...
Çünkü bu çað, insaný þöyle tanýmladý:
"Ýnsan bu meçhul" dedi, "insan bu mesul" diyemedi...
Sorumluluktan kaçan insan kendine yabancýlaþýyor... Fýtratý ile çatýþýyor...
Taþýdýðý potansiyelin farkýnda deðil... Çamurlaþan insan özündeki cevheri sürekli örtüyor...
Sorumsuzlar sadece arzýn ifsat ve imhasýna katkýda bulunabilirler...
Tüm kayýtlardan ve deðerlerden âzâde kalan insanýn nasýl azgýnlaþtýðýný, saldýrganlaþtýðýný görmekteyiz... Allah(cc) duruma el koyuyor ve uyarýyor:
"Ýnsan kendisinin baþýboþ býrakýlacaðýný mý zanneder?" (Kýyame-36)
Ýþte Kur'an'ýn diriltici soluðunu bu çaðýn insanýna sunacak sorumlular aranýyor... Toplumsal sorumluluk bilinci iliklerine kadar iþlenmiþ, hücrelerine bile sirayet etmiþ dava adamlarýna, Ýslam davetçilerine ihtiyaç var...
Zaten vahye þahit olma sorumluluðu, halife misyonu bunu zorunlu kýlýyor...
Evet, mesuliyet þuuru, her anýmýza, her adýmýmýza, her nefesimize, her kelimemize, her kararýmýza etki etmelidir... Öyle ki bu sayede bananecilik, bahanecilik, bencillik, bireyselleþtirmecilik gibi çaðýn bela ve musibetlerinden emin olabilmeliyiz...
Doðrusu, hangi amaç uðruna yaþamayý seçmiþsek, bunun gerçekleþmesi için bir mücadele vermek durumundayýz... Þayet, tercihimiz Ýslam’sa; bu aziz ve asil tercih omuzlarýmýza bir yükümlülük yüklüyor... Sorumluluk içermeyen bir tercih, ise kuru temenniden, boþ teselliden baþka bir þey deðildir...
Ýþin gerçeði þudur: sorumsuzlaþan, duyarsýzlaþan, deðersizleþen, gayesizleþen insan, Ýslam’ýn sunduðu insan deðildir...
Ýman, sorumluluk demektir...
Ýman; mükellefiyettir, mesuliyettir, mensubiyettir, aidiyettir ve en önemlisi bunlar için mücadeledir...
Yükümlülük içermeyen bir din sadece sinede bir yüktür... Ýnsaný insan yapan deðer, ilahi teklife icabet ve itaattir...
Ýslam, mesuliyet duygusu ile sürekli seferde olma bilincidir... Sorumlu mümin; kendini beklemeye alamaz, kendini erteleyemez, kendini eleyemez, mücadeleden emekli olamaz... Çünkü kimse kendini iptal etme, tatil etme, ihmal etme hakkýna sahip deðildir...
Zira Müslümanýn en mümeyyiz vasfý; mükellefiyet ve mesuliyettir...
Rasulullah (sav) kapsayýcý ve kuþatýcý bir dille buyurmuyor mu?
"Hepiniz çobansýnýz ve hepiniz çevrenizden sorumlusunuz..."
Genellenen bir sorumluluk ile yüz yüzeyiz...
"Bir kýsmýnýz çoban, bir kýsmýnýz sürüsünüz" buyurmuyor... Kollektif bir sorumluluk, evrensel bir ufuk bizlere sunuluyor... Bütüncül bir yaklaþým...
Ýþte aldýrýþsýz, gamsýz, duyarsýz, dertsiz davranan Müslümanlara hayati uyarý... Nebevi tembih...
Þimdi; "Aldýrma bu dünya böyle gelmiþ böyle gider"ci olabilir miyiz?
"Her koyun kendi bacaðýndan asýlýr." umursamazlýðýna düþebilir miyiz?
"Gemisini kurtaran kaptan" hezeyanlarýna pirim verebilir miyiz?
Evet; "Bana iliþmeyen yýlan bin yaþasýn." gafletine devam mý diyeceðiz yoksa görevlerimize dönmek için "Ha gayret" mi diyeceðiz?
