Ýnsana bir zarar (sýkýntý) dokunduðu zaman, içten yönelmiþ olarak Rabbine duâ eder. Sonra ona kendinden bir nimet verdiði zaman, önceden O'na duâ ettiðini unutur ve O'nun yolundan saptýrmak için Allah'a eþler koþmaya baþlar. De ki: "küfrün biraz yararlanýp yaþa. Muhakkak ki sen, ateþin ashabýndansýn (halkýndansýn)."
