O dünyaya gözünü açýp kapayýncaya kadar hep ayný huy ve ahlâk üzerinde yaþamýþtýr. Ondaki güzel vasýflar yaratýlýþýnda mevcuttu. Onu eðiten, edep ve ahlâkýn en üstün özellikleriyle süsleyen Yüce Rabbidir.
Ýþte bundan dolayý, onu kendisine örnek kabul eden insan, onu ne kadar taklit edebilirse, o kadar istifadesi fazla olur, o nurdan aldýðý feyiz, o nisbette çoðalýr.
Peygamberimizin ahlâkýnýn en belirgin özelliklerinden birisi de, insan yaratýlýþýnda var olan birbirine zýt ve ters huylarý en mükemmel þekilde baðdaþtýrýp, bütün duygularýn ideal noktasýný bulmasýdýr. Hiçbir þekilde aþýrýlýða kaçmadan, orta yola, doðruya ulaþmasýdýr.
Peygamberimiz, herkesin arzu edip de bir türlü ulaþamadýðý en üstün deðerleri ve olgunluðu mükemmel bir þekilde hayâtý boyunca ümmetine göstermiþ, bütün insanlýðýn gözleri önüne sermiþtir.
Bazý anlar olmuþ, en cesur bir fedai olarak, düþmanýn kat kat üstünlüðüne hiç aldýrmadan, binlerce düþmana tek baþýna meydan okumuþtur. Ama bu halinde bile yumuþak kalpliliðini, merhametini geri býrakmamýþtýr.
Meselâ bir savaþ sonrasý, öldürülmüþ olarak gördüðü düþman çocuklarýna o kadar acýmýþtý ki, düþman da olsa çocuklarýn öldürülmemesi gerektiðini, çünkü onlarýn suçsuz ve Cennetlik olduklarýný haber vermiþti.
O, bütün insanlýðýn kurtuluþu ve Ýslâmýn dünyaya yayýlmasý gibi yüce bir gaye için zihnini yorarken; bu arada binleri bulan ve Arabistan'ýn her tarafýna dal budak salan ümmetinin halini ve iþlerini düþünürken; çevresinde bulunan yoksul ve fakir Müslümanlarý hiçbir zaman unutmamýþ; kendi çoluk çocuðunu, onlarýn eðitim ve ihtiyaçlarýný da ihmal etmemiþtir. Birincisini büyük görürken, öbürünü küçümsememiþtir.
Bu kadar aðýr ve sorumluluk isteyen bir görev üzerinde bulunduðu halde, o yine kendisini Rabbine vermiþ, günün büyük bir kýsmýný ibadet ve zikirle geçirmiþtir.
Kalbi her an Allah'a baðlýdýr. Bu haliyle dünya ile iliþkisini kesmiþ gibi görünse de, yine o dünyanýn içindedir. Bütün iþlerinde Allah'ýn rýzasýný gözetmiþtir.
Peygamber Efendimiz, dâva arkadaþlarýný gözü gibi korumuþ, onlara ana-babalarýndan görmedikleri þefkat ve yakýnlýðý göstermiþ, kendi þahsýna yapýlan kötülüðü affetmiþ, intikam almayý düþünmemiþtir. Kendisini öldürmek için tuzak kuranlarý yakaladýðýnda serbest bý-
rakmýþ, ama Allah düþmanlarýný asla baðýþlamamýþ, onlarýn yakasýný býrakmamýþtýr.
Ýçi bozuk, dýþtan Müslüman gibi görünen münafýklarýn kalbine devamlý Cehennem korkusunu vermiþ, âhiretteki acý hallerini hatýrlatmýþtýr.
Ýslâm topraklarý, güneyde Yemen'e kuzeyde Ýran ve Suriye sýnýrýna dayandýðý sýrada Peygamberimiz, Araplarýn sultaný, Arabistan'ýn hakimi idi. Savaþ sonrasý düþmanýn býrakýp gittiði mallar ve ganimetler mescidin içini doldururken, en kýymetli mallar Müslümanlarýn eline geçtiði halde, yine o kuru bir hasýr üzerinde yatacak kadar engin ruhlu; içi ot dolu bir yastýða yaslanacak kadar mütevazý; her türlü imkân mevcutken, açlýk sýkýntýsý çekecek kadar kanaatkar ve tok gönüllü idi.
Hz. Ömer'in "Bizans kralý ve Ýran þahý dünya nimetleri içinde yüzerken, Resulullah kuru hasýr üstünde yaþýyor" diyerek aðlamasý üzerine, Sahabîsinin gönlünü hoþ tutan yüce Peygamberimiz:
"Yâ Ömer, varsýn, Kisra ve Kayser dünya nimetlerinden zevklerini alsýnlar, keyif sürsünler. Âhiret nimeti bize yeter" diyerek tevekkül ve rýzasýný dile getiriyordu.
Peygamberimizin ahlâký bir meleke halindeydi, öz olarak mevcuttu. Güneþ nasýl ýþýk saçar, çiçekler nasýl rengi ve kokusuyla ortalýðý Cennete çevirip burcu burcu kokular saçarsa; aðaçlar nasýl türlü türlü meyveler verir, yaratýlýþlarýnda var olanlarý ortaya çýkarýrsa; Resul-i Ekrem Efendimizin ahlâkî hayâtý da o þekilde normal bir seyir içinde cereyan ediyordu.
Öyle ki, her gören, Peygamberimizin o faziletle birlikte yaratýldýðý kanaatine varýrdý. Hiç kimse ondan o fazilete aykýrý bir þeyin görüleceðine inanmazdý. O her zaman muhtaçlara yardým eder; zayýflarý korur; tatlý sözlü, güler yüzlü bulunur; izzet ve vakarýný muhafaza eder; tevazu ve hoþgörüsünü hiç kimseden esirgemezdi. Güneþ nasýl ki, Allah'a inananýn da, inanmayanýn da üzerine doðarsa, Peygamberimizin dünyayý kaplayan þefkati de küçük-büyük, genç ihtiyar, müslim gayri müslim herkese ayný þekilde yayýlýrdý.
|
