Kurtarma Çabasý, Kurtuluþ Ýsteðidir
Filistin Topraklarýnýn Müslümanlar Ýçin Önemi: O topraklar mukaddestir. Bu kutsallýk, hem hýristiyan, hemyahûdi ve hem de müslümanlar için geçerlidir (5/Mâide, 21; 17/Ýsrâ, 1). O topraklar yeryüzü hâkimiyetinin tarih boyunca bir sembolü gibi kabul edilmiþ, Filistin'e (Mescid-i Aksâ'ya) sahip olan ülkeler ve zihniyetler, hem psikolojik moral, hem de siyasal güç yönüyle rakiplerinden öne geçmiþlerdir. Onun için, Hz. Ömer'in fethinden 20. yüzyýlýn ilk yarýlarýna kadarmüslümanlarýn o topraklarda hâkimiyeti izzetlerinin bir göstergesi olmuþtur.
Rasûlullah (s.a.s.) ve ilk müslümanlar, Mescid-i Aksâ'yý vahiy gereði ilk kýble olarak seçtiler; Oraya yönelerek Rablerine kulluklarýný yerine getirdiler ilk önce. Biz de ilk önce oraya yönelmeli, sonra Kâbe'ye teveccüh etmeliyiz, tefekkür ve görev bilinciyle. Hem namazdaki "kýyâm"ý, hem de namaz gibi ibâdet olan "kýyâm"ý kýbleler tâyin edecek; biz de kýblelerimize doðru yönelecek, yüzümüzü Aksâ ve Harâm Mescidlerine çevirecek ve oraya doðru "Allahu Ekber!" diyerek kýyâm'a duracaðýz.
Rasûlullah (s.a.s.) Mescid-i Harâm'dan veya diðer mescidlerden deðil; Mescid-i Aksâ'dan çýktý mi'râca. Mescid-iAksâ'ya ayakbasarak yükseldi göklere. Dünya müslümanlarý olarak biz de namazlarýmýzýn mi'râç olmasýný arzu ediyorsak, yahûdilerin ayaklarý altýnda alçalmak deðil de, göklere ve yücelere doðru yükselmek istiyorsak, Mescid-iAksâ'yý kaldýraç kabul etmeli, onu merdivenimizin ilk basamaðý olarak deðerlendirmeliyiz.
Yeryüzünün halîfesi/efendisi olabilmek için, sadece Allah'a -hakkýyla- kul olunmasý, kulluk yapýlmasý temel þarttýr. Kulluk, yani ibâdet için de yönelinecek bir kýblenin olmasý gerektiðinden, bu, önce Mescid-i Aksâ, sonra Mescid-i Harâm olmuþtur. Niçin önce Mescid-i Aksâ? Çünkü Kur'an tâbiriyle orasý "arz-ý mukaddes"tir (5/Mâide, 21), çevresi mübârek kýlýnan yerdir (17/Ýsrâ, 1). Peygamberlerle bereketlenmiþ, çeþitli hayýrlarla ve tarihî zenginliklerle þereflenmiþtir. Doðunun ortasý, Ortadoðunun kalbidir. Tarihî deðeri, tüm büyük din mensuplarý tarafýndan kabul edilen bir gerçek olduðu gibi, günümüz açýsýndan petrol yataklarýna sahip olmasýyla da önemlidir. Yarýnki dünyanýn enerji kaynaðý, büyük ihtimalle güneþ olacaktýr. Batý dünyasý, istisnâlarýn dýþýnda güneþe hasret bir dünyadýr. Sadece mânevî anlamda deðil; ýsý ve ýþýk kaynaðý, ayný zamanda yarýnki enerji hammaddesi olan güneþe de hasrettir. Ve güneþten en fazla yararlanýlabilecek topraklara da sahiptir Kudüs. Kim bilir, bugün henüz farkýna varamadýðýmýz daha nice bereketlere de sahip olduðu, yarýnlarda ortaya çýkabilecektir. Tarihte hilâfet ve dünya hâkimiyeti açýsýndan önemi gibi, günümüzde de oraya sahip olan dünyaya da egemen olduðunu göstermiþ oluyor.
Filistin'in bugünkü durumunu anlatmak için lügatlardaki zulüm ve vahþetle ilgili bütün kelimeleri Ýsrail denen vampir için eksiksiz saymak, mazlumluk ve acýnmayla ilgili tüm sözcükleri de Filistin için sýralamak gerekiyor. Ya daFilistin'li kýzýn þiirindeki aðlatýcý tek kelimeyi seçmek: "Utanýn!" Peki, utanýlacak bu durumdan kurtulmak, orayý kurtarma gayretiyle, kendimizi kurtarmak için ne yapýlmasý gerekiyor?
a) Kudüs'ün Kurtulmasý Ýçin Çalýþmak Bütün Müslümanlara Farzdýr, Þarttýr. Ýslâm'da cihadýn farziyeti ve sebepleriyle ilgili hükümler, bütün müslümanlara görevlerini hatýrlatacak kadar açýk ve nettir. Cihad, müslümanlara savaþ açanlara (2/Bakara, 190), verdikleri sözü tutmayýp tekrar dinimize saldýranlara (9/Tevbe, 12-13), Allah'a ve âhiret gününe inanmayarak Allah ve Peygamber'in haram kýldýðý þeyleri haram kabul etmeyenlere karþý (9/Tevbe, 29), yeryüzünde fitneyi söküp atmak ve Allah'ýn dinini hâkim kýlmak (2/Bakara, 193; 8/Enfâl, 39) gâyesi ile meþrû (22/Hacc, 39) ve mecbûrî (2/Bakara, 216) kýlýnmýþtýr.
"Sizinle savaþanlarla, Allah yolunda siz de savaþýn." (2/Bakara, 190) "O halde, size karþý tecâvüz edenlere siz de aynýyla mukabele edin." (2/Bakara, 194) "Size ne oldu da Allah yolunda ve 'Rabbimiz! Bizi, halký zâlim olan bu þehirden çýkar, bize tarafýndan bir sahip gönder, bize katýndan bir yardýmcý yolla!' diyen zavallý erkekler, kadýnlar ve çocuklar uðrunda savaþmýyorsunuz!? Ýman edenler Allah yolunda savaþýrlar, kâfirler ise tâðut (bâtýl dâvalar ve þeytan) yolunda savaþýrlar. O halde þeytanýn dostlarýna karþý savaþýn; þüphe yok ki þeytanýn kurduðu düzen zayýftýr." (4/Nisâ, 75-76)“Fitne tamamen yok oluncaya ve din de Allah için tatbik edilinceye kadar onlarla savaþýn.” (2/Bakara, 193)
b) Kurtarma Çalýþmalarý Yetersizdir. Dünya müslümanlarýnýn oradaki zulmü sanki kendi inançlarýna, kendi kutsallarýna, her þeyiyle kendilerine yapýlmamýþ gibi duyarsýzlýk ve tavýrsýzlýk, ya da eksik, hatta yanlýþ tavýrlar içinde olduklarý bir vâkýadýr. Bazýlarýna göre Araplarýn meselesi kabul edilerek "neme lâzýmcý" tavýrsýzlýklar, bazýlarýnca da "uzlaþmacý" ve "dileniþçi" yaklaþýmlar... Mücâdelenin Allah için olmamasý, sadece bir toprak savunmasý, kavmiyetçilik ve benzeri beþerî ideolojiler uðruna yapýlmasý ve yardýmýn tâðutlardan ve tâðûtî yöneticilerden beklenmesi...
c) Tek Çözüm Cihaddýr. Zorbanýn anlayacaðý tek dil, kaba kuvvettir. Hitler'in tecâvüzlerine Müttefikler 2. Dünya Savaþýnda ne ile karþý koydular? Bildiriler, kýnamalar ve barýþ görüþmeleriyle mi, yoksa savaþla mý? Þimdiki vahþet, H'live H'siz Hitlerin saldýrýlarýndan ne kadar farklý? Filistin topraklarý daha önce müslümanlarýn eline nasýl geçtiyse, yine ayný þekilde geçecek, "fetih"lerin sadece tarihte kalan nostaljik birer hâtýra olmadýðý dosta düþmana gösterilecektir. “Sizi çýkardýklarý yerden siz de onlarý çýkarýn. Eðer onlar size karþý savaþ açarlarsa, derhal onlarý öldürün; böyledir kâfirlerincezâsý.” (2/Bakara, 191) "Onlar, kendileriyle antlaþma yaptýðýn, sonra her defasýnda hiç çekinmeden ahidlerini bozan kimselerdir." (8/Enfâl, 56).
Nebevî ikazlar bütün müslümanlarý göreve çaðýrmaktadýr: “Mü’minlerin dertleriyle dertlenmeyen, onlardan deðildir.”, “Müslümanlardan imdat isteyen bir mazlumun feryadýný iþitip de karþýlýk vermeyen, müslüman deðildir!” Dünya sevgisi, yani dünyevîleþme ve Allah yolunda ölümü güzel görmemek, kendilerinden çok az sayýdaki kitap ehli ya da kitapsýzlarýn elinde müslümanlarýn oyuncak olmasýný sonuçlandýrýyor, uhrevî cezânýn dünyevî avansý olarak. Bunca zulüm; kavmiyetçilik, hizipçilik ve tefrikadan vazgeçmek için yeterli gelmiyorsa, bunca zillet; Azîz olan Rabbe yönelip onur ve þerefi O’nun dininde aramayý sonuçlandýrmýyorsa, bunca saldýrý; cihada sarýlmayý gerektirmiyorsa, âhiret azâbýna da aday olunur.
d) Cihad, Sadece Silâhla Savaþ Deðildir. Ekonomik savaþ, günümüzde silâhlý savaþtan daha az etkili deðildir.Kur'an'da cihadla ilgili hemen her âyette, önce "mallarýnýzla cihad edin" ifadesi dikkat çekicidir. “Müslümaným” diyenler, çoðunlukla yahûdilere hizmet veren bankalardaki paralarýný çekse, Ortadoðudaki petrol üreten ülkeler petrolü ambargo, fiyat ayarlamasý vb. þekilde silâh olarak kullansa, müslüman halklar Ýsrail ve onun sömürgesi Amerikan mallarýna boykot uygulasa... býrakýn Ýsrâil denen yapay ülkeyi, ABD bile dünkü Sovyetler Birliði gibi teslim bayraðýný çeker. Ýmamýn dediði gibi, müslümanlar birlik olup birer kova su dökse Ýsrail'i sel alýr götürür.
Gazetelere yansýdýðý þekliyle CIA'in resmî istatistiklerine göre, dünyada sigara içen insan sayýsý 1milyar 150 milyon. Sigara içen müslümanlarýn sayýsý 400 milyon. En büyük sigara üreticisi Phillip Morris. Bu da kazancýnýn % 12'sini Ýsrail'e gönderiyor. Müslümanlarýn, çeþitli markalarla piyasaya sunulan Morris'e günlük cirosu: 800 milyon dolar.Müslümanlarlarýn ortalama günlük kâr katkýsý 80 milyon dolar. 9.600.000 dolar müslüman parasý her gün Ýsrail'e gitmiþ oluyor, evet her gün! Ve Türkiye, yýllýk 150 milyon kg. sigara tüketimiyle; Brezilya, Güney Kore ve Hindistan'dan sonra 4. sýrada yer alýyor. Dünya Bankasýnýn 1999-2000 yýllarýnda yaptýðý sigara araþtýrmasýnýn sonuçlarýna göre, sigara kullanýmý son on yýlda dünyada % 4,12 azalýrken, Türkiye'de ise % 52,18 oranýnda arttý.
Her kaka kola Ýsrail için bir kurþun, her MC Donald hamburgeri, bir tank mermisi, her Amerikan ve Yahudi firmalarýnýn sattýðý bir ürün, bir Filistin çocuðunun ölümü demek. Bankalara ve özel sigortalara para yatýran müslüman, farkýnda olmasa da, Ýslâm’a ve müslümanlara savaþa katkýda bulunuyor, tâðut yolunda infakçý ve savaþçý oluyor. Kapitalistin de siyonistin de dini imaný para ve madde olduðuna göre, onlarla savaþýn bir cephesi de ekonomik olmalý vesiyonizme hizmet edenlerin mallarýný alarak, kurumlarýyla çalýþarak Ýsrail silâhlarýna kurþun taþýma ihânetini terk etmeliyiz. Ýnternet sitelerinden binlerce ses yükseliyor: "Ýsrail'in ve Ýsrail'e yardým edenlerin mallarýný protesto edelim!" Ve uzunca marka ve maðaza listeleri sýralanýyor. Tercih ettiðimiz bir marka, bilinçli veya bilinçsiz, hangi safta yer aldýðýmýzý ele veriyor: "Ýman edenler Allah yolunda savaþýrlar, kâfirler ise tâðut (bâtýl dâvalar ve þeytan) yolunda savaþýrlar. O halde þeytanýn dostlarýna karþý savaþýn; þüphe yok ki þeytanýn kurduðu düzen zayýftýr." (4/Nisâ, 76). Ve iki hadis rivâyeti: "Kim bir zâlime yardým ederse, Allah Teâlâ, o zâlimi ona musallat eder." "Kim, bildiði halde zâlime yardým kastý ile onunla beraber yürürse, o kimse Ýslâm'dan dýþarý çýkmýþ olur."
Cihadýn maddî, mânevî, hayâtî, her çeþidiyle, küçüðü-büyüðüyle, küçük ve büyük Mescid-i Aksâlarýmýzý kurtarmak için, küçük ve büyük Ýsraillere, içimizdeki ve dýþýmýzdaki siyonistlere karþý tavrýmýzý netleþtirmeli, görevlerimizi kuþanmalýyýz.
Ýsrail’in ve Siyonist Yahûdilerin Dezavantajlarý:
a- Yahûdiler yaþamayý, dünyayý, maddeyi çok sever, ölümden çok korkarlar (2/Bakara, 94-96). Uzun süreli ve insan insana savaþý sürdüremezler.
b- Ýsrail halký ve ordusu, insan gücü olarak azdýr. Asker açýðýný kýzlarla ve yer yer Amerika’dan getirdikleri paralý askerlerle kapatmaya çalýþmaktadýrlar.
c- Hýristiyanlara da düþman olduklarý, insanî haklarý çiðnedikleri, faþizan ýrkçýlýklarý, tüm insanlýðýn kanýný emdikleri dünya kamuoyuna yeterince duyurulursa Batýlýlar dahil, onlarý kimse desteklemez, hatta nice Hitler adaylarý bile çýkabilir.
d- Baþta Amerika olmak üzere Rusya ve Avrupa, hatta müslümanlarýn yaþadýðý ülkelerin çoðu yöneticileri bugünsiyonizmi ve Ýsrail’i desteklemektedirler. Ama, unutulmamalýdýr ki, uluslar arasý iliþkilerde dost yoktur; ülke menfaati vardýr; onlar, her þeyden önce kendi çýkarlarýný düþünürler. Ýsrail’i desteklemenin onlarýn faydalarýna olmadýðý ve olmayacaðý anlatýlabilirse bu destek, tavýr almaya dönüþebilir.
e- Her þeyden önemlisi, Allah’ýn yardýmý onlara gelmez. Onlar Kur’an’ýn hükmüne göre; fesatçý, zorba, maddeyi ilâhlaþtýran, azgýn ve lânetli bir zihniyete sahiptir. Bu özelliklerin her biri, Ýlâhî yardýma engel olan hususlardýr. Hele karþýlarýnda Allah’ýn askerleri olursa...
Zorbalýklarý için silâh ve teknolojilerine güvenenler bilmelidirler ki, maddî silâhlar dayanýksýz ve yetersizdir. Ýman silâhý ise ne kadar yok edilmeye çalýþýlsa daha da keskinleþmekte, muvahhid elindeki ebâbil taþý, Hak düþmaný zorbanýn fil benzeri tankýna gâlip gelebilmektedir. “Onlarýn kalplerinde sizin korkunuz, Allah’ýn korkusundan fazladýr. Böyledir, çünkü onlar anlamayan bir topluluktur. Onlar müstahkem þehirlerde veya duvarlar arkasýnda bulunmaksýzýn sizinle toplu halde savaþamazlar. Kendi aralarýndaki savaþlarý ise çetindir. Sen onlarý derli toplu sanýrsýn; halbuki kalpleri darmadaðýnýktýr.” (59/Haþr, 13-14)
Ýsrail'in Ortadoðunun Baðrýnda Hançer Olmasýnýn Sorumlusu Müslümanlardýr: Cihad görevinden kaçan,tâðutlardan korkan, beþerî ideolojiler peþinde koþan, gündelik iþlerden dâvâya vakit ayýramayan, kâfirleri dost ve velî kabul eden dünyevîleþmiþ müslümanlar kendilerine gelsin diye uyarýcý iðnedir Ýsrail vahþeti. "Zâlim Allah'ýn kýlýcýdýr, Allah onunla yoldan çýkanlarý cezalandýrýr, sonra ondan da intikamýný alýr." Zâlimlerden korkan, onlara karþý seyirci kalan insanlara, Allah zâlimleri musallat kýlar ve onlarýn seviyesine indirir.
Ýsrail kurulmazdan önce, Filistin çevresinde tampon ülkeler oluþturmayla iþe baþlandý; Ýsrail'in kuruluþuna ve kalýcýlýðýna altyapý olsun diye. Muhâlefetini kendileri seçen ve yönlendiren iktidarlar, çok uzun süre tahakkümlerini sürdürürler. Ýsrail’i Amerika’dan sonra ilk tanýyan devlet, T.C. idi; hâlâ da iþbirliði konusunda ayný çizgi sürdürülmektedir.
Nefsine hakaret edilse, parasý gasp edilse ciyak ciyak baðýran insanýmýz, Kudüs günü bile tertip edemez; Filistindâvâsý için fedâkârlýk deyince bahaneleri sýralar. Kendi ülkelerinin ulusal günlerinde hâlâ bayram yapanlar, sözgelimiBingazi’nin, Kahire’nin, Ýstanbul'un fethini tantana ile kutlayanlar, sahi niye Kudüs'ün, Mekke'nin fethini kutlamazlar? Ýþgal altýnda diye mi? Diðer kutlanýlan yerler, iþgalden kurtuldu mu ki? Aslýnda Ýsrail de, iþgal de içimizde. Beyinlerini ve gönüllerini, yaþadýklarý çevredeki topraklarýný ve hatta mescidlerini her çeþit iþgalden arýndýramayanlar, uzaklaþtýklarýmübârek yerleri ve büyük mescidlerini hiç kurtaramazlar.
Ýsrâil içimizde... Ýsrail sadece Filistin’i iþgal etmiþ deðil, iþgalin kapsamý çok daha geniþ, zulmün boyutlarý çok daha derin. Haber ajanslarý ve medyadaki aðýrlýklarý, sanat ve özellikle sinemadaki etkinlikleri, Mason localarý, Rotary veLions klüpleri, uluslararasý nice teþkilatlarý, kendi ideallerine hizmet eden tâðutî rejimler ve her ülkedeki iþbirlikçileriyle Ýsrail her þeyiyle müslümanlarýn içinde. Yahudilerden mü'min olanlara, artýk nasýl yahudi denmezse, müslümanlardanyahudileþenlere de artýk müslüman denilmesi yanlýþ olur, o artýk "yahudi(leþmiþ)" bir kimsedir. Kendisinde itikadî anlamdamünâfýklýk alâmetleri bulunanlar, hadis-i þerifteki ifadeyle nasýl hâlis/tam bir münâfýk oluyorsa, kendisinde yahudilikalâmetleri bulunanlar da tam bir yahudi olurlar. Yoksa, yaratýlýþ ve ýrk olarak yahudi olmak, ne baþlý baþýna bir üstünlük, ne de alçaklýktýr. Ýnsanýn, kendi elinde olmayan bir sebepten dolayý, þu veya bu ýrka mensup olmasýndan ötürü gazabedilmesi ve lânetlenmesi Kur'an'ýn bütünlüðüne uygun bir anlayýþ deðildir. Ýnsan, irâdesini iyiye veya kötüye kullanmasýndan, kendi yaptýklarýndan dolayý ödül veya cezayý hak eder. Önemli olan Kur'an'da ifadesini bulan yahudikarakterine sahip olup olmamaktýr. Aynen, müslüman bir anne-babadan doðmak, yani nesil olarak müslüman çocuðu olmak, müslüman sayýlmak için kâfi olmadýðý gibi.
Batýlý kâfirlere, hýristiyan ve özellikle de yahudilere ait Kur'an'da beyan edilen nice olumsuz özellik, bugün "müslümaným" diyenlerde hiç eksiksiz bulunmaktadýr. Dolayýsýyla hýristiyan ve yahudilere verilecek dünyevî ve uhrevî cezalar, mü'minlerden onlarý örnek alan taklitçilere de verilecektir. Bu, Ýlâhî adâletin gereðidir. Lânete, gazaba uðrama ve dalâlet/sapýklýk hükümleri/damgalarý da. Bu deðerlendirmeler, fertler için olduðu kadar; toplum için de geçerlidir. Toplumlarýn, devlet ve rejimlerin, lânetli ve sapýk yolu izledikleri zaman, helâkleri ve cezalarý, tarihtekinden farklý olmayacaktýr. Sünnetullah'ta (Allah'ýn toplumsal kanunlarýnda) bir deðiþiklik olmaz. Saâdeti asra taþýmak ve sahâbeleþmek mümkün olduðu gibi, Ýsrâil'leþmek de mümkündür. Bu tercih; mutluluk veya felâketi, cennet veya kýyâmetiseçmektir. Dýþýmýzdaki yahudiden daha tehlikeli olan, içimizdeki yahudidir. Kalp ve kafamýzdaki, el ve dilimizdeki küfürdür dünyamýzý periþan, âhiretimizi zindan edecek olan. "Ey iman edenler! Siz (önce) kendinize bakýn. Siz hidâyetüzere/doðru yolda olunca, dalâlette olan kimseler size zarar veremez." (5/Nisâ, 105). Gönüllerdeki yahudiliðe savaþ ilân edip içimizdeki iþgali kaldýrmadan, dýþtakine tavýr almak mümkün deðildir.
“Bir toplum, kendini deðiþtirinceye kadar Allah onlarda bulananý deðiþtirmez.” (13/Ra’d, 11). “Ey iman edenler! Eðer siz Allah(ýn dinin)e yardým ederseniz, Allah da size yardým eder, ayaklarýnýzý saðlam tutar.” (47/Muhammed, 7)“Gevþeklik göstermeyin, üzüntüye kapýlmayýn. Eðer gerçekten iman etmiþseniz, üstün gelecek olan sizsiniz.” (3/Âl-i Ýmrân, 139) "Ey iman edenler, iman edin!" (4/Nisâ, 136).
Ortadoðudaki müslüman kýyýmýna bakýp “sýra bize de gelecek” diyenler de, bilsinler ki; onlar bizim kardeþimiz ve sýra bize çoktan gelmiþ. Onlarý ümmetin parçasý olduðu halde, kendimizden, bizden saymýyorsak, safýmýzý kontrol etmek durumundayýz. Son vahþi olaylar bir kez daha gösteriyor ki, insanlýk Ýsrail eliyle hýzla dünya savaþýna doðru sürükleniyor.Kýyâmet savaþýnýn sirenleri çalýyor. Planlarýmýzý, hazýrlýklarýmýzý buna göre yapmak, yaþantýmýzý ufukta gözüken bu geleceðe göre gözden geçirmek zorundayýz. Bâtýl cephe zaten her çeþidiyle soðuk savaþý tüm þuurlu müslümanlarakarþý gösteriyor. Nice Ýslâm topraðýnda da ateþ gibi yakýcý sýcak savaþ sahneleri uyguluyor. Müslüman, dünyanýn neresinde yaþarsa yaþasýn, bunlara seyirci kalamaz, tarafsýz olamaz. Bertaraf olmak istemeyen bîtaraflýðý seçemez. Müslüman, gündelik basit iþlerle oyalanamaz. Ýki yoldan birini seçmek zorundadýr, yol ayrýmýna gelmiþ insanýmýz. Ya cenneti ya cehennemi; ya izzeti ya zilleti; ya cihadý ya maðlûbiyeti; ya Allah’ý ya dünyayý… Allah’ý tercih edenlere selâm olsun!
Gâvurlaþmaya, yahudileþmeye giden yolu býrakýp, kendilerine nimet verilen peygamberlerin, sýddýklarýn, þehid vesâlihlerin yolunu takip eden ve Allah için her imkânýyla cihad edenlere ne mutlu!
|
