Baþlýðýmýzda, Ýncil’i “muharref” olmak ile vasfetmemizin önemli bir sebebi vardýr. Muharref,tahrif edilmiþ ve deðiþtirilmiþ demektir. Bu makamda göstereceðimiz bütün deliller, tahrif edilmiþ ve Peygamber Efendimiz (asm)’dan bahseden delillerin titiz bir planla yok edilmiþ olduðu Ýncil’den çýkartýlmýþ delillerdir. Bu kadar titiz ve dikkatli tahrif çalýþmalarýna ve Efendimiz (asm)’dan haber veren her ayeti kitaplarýndan çýkarmalarýna raðmen, yine de ortada büyük bir yekûn vardýr. Acaba tahrif edilmiþ Ýncil’de Efendimiz (asm)’a bu kadar iþaret varsa, Hz. Ýsa (as)’a inen Ýncil’in asýlýnda ne kadar iþaret olur, bunu kýyas edelim!
Hristiyan ve Yahudilerin, kitaplarýnda yaptýklarý tahrifler, bilhassa Efendimiz (asm)’ýn haber verildiði ayetleri kitaplarýndan çýkarmalarý, Kur’an’da þöyle anlatýlýr:
“Kitabý elleriyle yazanlarýn vay haline, onlar kitabý elleriyle yazarlar da, o yazdýklarý þeyi az bir para karþýlýðýnda satmak için ‘Bu Allah’ýn katýndandýr’ derler. Elleriyle yazdýklarýndan ötürü vay onlarýn haline, yine kazandýklarýndan ötürü vay onlarýn haline.”(Bakara, 2/79)
“Ey Kitap ehli! Kitaptan gizlediðinizin birçok bölümünü size açýklayan ve birçoðunu açýklamadan geçiveren elçimiz size geldi! Gerçekten size Allah'tan bir ýþýk ve apaçýk bir kitap geldi.”(Maide, 5/15)
Kur’an-ý Kerim, Hristiyanlarýn Ýncil'de açýklanan birçok bilgiyi örtbas ettiðini söylemektedir. Bu bilgilerden bir kýsmý, Peygamber Efendimiz (asm)’ýn geleceðine iþaret eden Ýncil’deki ifadelerdir. Bu bölümde Peygamber Efendimiz (asm)’ýn geleceðine iþaret eden Ýncil’deki ifadeleri inceleyeceðiz.
1. Hz. Ýsa dedi; “Eðer beni seviyorsanýz, emirlerimi tutun. Ben de Rab’den dileyeceðim ve O size baþka bir Faraklit verecektir; ta ki, daima sizinle beraber olsun.” (Yuhanna, Bâb 14, Âyet: 15-16)
2. Hz. Ýsa dedi;“Benim adýmla Rabbin göndereceði Faraklit size her þeyi öðretecek ve size söylediðim her þeyi hatýrýnýza getirecektir.” (Yuhanna, Bâb 14, Âyet: 26)
3. Hz. Ýsa dedi; “Faraklit geldiði zaman iman edesiniz diye, gelmeden önce size þimdi söyledim.”(Yuhanna, Bâb 14, Âyet: 29)
4. Hz. Ýsa dedi; “Rab’den size göndereceðim Faraklit geldiði zaman, O benim hakkýmda tanýklýk edecektir...”(Yuhanna, Bâb 15, Âyet: 26)
5. Hz. Ýsa dedi; “Ama size gerçeði söylüyorum, benim gitmem sizin için yararlýdýr. Çünkü gitmezsem, Faraklit gelmez... Ama gidersem onu size gönderirim.” (Yuhanna, Bâb 16, Âyet: 7)
6. Hz. Ýsa dedi; “...Ama Faraklit gelince sizi tüm gerçeðe yöneltecektir. Çünkü kendiliðinden konuþmayacaktýr. Ne iþitirse onu söyleyecek ve gelecek þeyleri size bildirecektir.” (Yuhanna, Bâb 16, Âyet: 13)
7. Hz. Ýsa dedi; “...O Faraklit beni yüceltecek, çünkü benimkinden alacak ve size bildirecek.” (Yuhanna, Bâb 16, Âyet: 14)
Ýncil’in yukarýdaki ifadelerinde Hz. Ýsa (as) tarafýndan gelmesi müjdelenen ve “Faraklit”olarak geçen kelimenin aslý; Süryanice’de “Münhamenna“ Yunanca’da “Piriklitos”tur. Bu kelimenin birebir Arapça karþýlýðý ise “Ahmed”dir.
Ýncil ayetlerinde Grekçe Priklitos yani “Ahmed” ifadesi bazý kaynaklarda “Briklitüs” olarak geçmektedir. “Ahmed”, Efendimiz (asm)’in bir ismi olduðu gibi, Kur’ân-ý Kerim’de de, O’nun Ýncil’de“Ahmed” olarak geçtiði açýkça ifade edilmektedir. (bk. Saff, 61/6)
Hem az önce bahsedilen bütün vasýflar sadece Efendimiz (asm)’da mevcuttur. O halde Ýncil’de gelmesi beklenen ve kendisi müjdelenen kiþi, Hz. Muhammed (asv)’dýr.
Ayrýca “Faraklit” kelimesi, Ýncil tefsirlerinde “hak ve batýlý birbirinden ayýracak hakperest zat” olarak izah edilmiþtir ki, Hz. Ýsa (a.s)’dan sonra gelecek insanlarý hakka sevk edecek zatýn ismidir. Acaba Hz. Muhammed (asv)’dan daha fazla bu vazifeyi yapmýþ baþka birisi alemde gösterilebilir mi?
8. Hz. Ýsa dedi; “Size gerçeði söylüyorum; benim gidiþim size faydalýdýr. Zira ben gitmezsem, tesellici size gelmez.”(Yuhanna Bab 16, ayet 7)
Acaba, þu âleme gelen ve insanlara hakiki teselli veren Hz. Muhammed (asm)’dan baþka kim vardýr. Evet, O’dur, fani insanlarý ölümün ebedi idamýndan kurtarýp hakiki teselli veren.
9. Hz. Ýsa dedi; “Artýk sizinle konuþmayacaðým: Çünkü bu dünyanýn reisi geliyor ve bende onun hiçbir þeyi yoktur.”(Yuhanna, Bâb 14, Âyet: 30)
10. Hz. Ýsa dedi;“... ve O geldiði zaman günah, salâh ve hüküm için dünyayý ilzâm edecektir.”(Yuhanna, Bâb 16, Âyet: 8)
Acaba Hz. Ýsa (a.s)’dan sonra, dünyanýn reisi olacak ve hak ve batýlý ayýrýp, Hz. Ýsa (as)’ýn yerinde insanlarý irþad edecek, Hz. Muhammed (asv)’dan baþka kim gelmiþtir? Ve Ondan baþka “Alemin reisi” olma unvanýna kim layýktýr? Hem Hz. Davud (as)’dan sonra, Hz. Muhammed (asv)’dan baþka hangi nebi gelmiþ ki, doðudan batýya kadar dinini neþretmiþ ve memleketleri cizyeye baðlamýþ ve padiþahlarý kendine secde eder gibi itaat altýna almýþ ve her gün insanlýðýn beþte biri kendisine dua ve salavat okur olsun? Bunlarý yapmýþ tek kiþi olarak Hz. Muhammed (asv)’dan baþka kim gösterilebilir? Demek, Ýncil’de, Hz. Ýsa (a.s)’dan sonra geleceði belirtilen “Alemin reisi” tabiri ile kastedilen; Hz. Muhammed (asv)’dýr. Hem“fahr-i alem” yani “alemin kendisiyle övündüðü” unvaný, Efendimiz (asm)’in en meþhur unvanýdýr.
11.“Yahya'nýn tanýklýðý þöyle oldu; açýkça konuþtu, inkâr etmedi: "Ben Mesih deðilim" diye açýkça konuþtu. Onlar da kendisine: "Öyleyse sen kimsin? Sen Ýlyas mýsýn?" diye sordular: O da "Deðilim" dedi. "Sen O Peygamber misin?" dediler. Yahya: "Hayýr" diye cevap verdi...” (Yuhanna Bab 1, Ayet: 20-21)
Hz. Yahya (as)'a üç soru sorulmaktadýr ve O, bu üç soruya da olumsuz cevap verir:
a. Sen Mesih misin? Yani Ýsa mýsýn?
b.Sen Ýlyas mýsýn?
c. Sen O Peygamber misin?
Demek Yuhanna Ýncili’nin bu cümlesinde üç ayrý peygamberden bahsediliyor. Bunlar Hz. Ýsa (as), Hz. Ýlyas (as) ve O Peygamber (asm)'dir!..
Bu ifadelerden anlaþýlmaktadýr ki; "O Peygamber" Hz. Ýsa (as)'dan farklý bir þahsiyettir. Acaba Allah'tan aldýðý sözleri insanlara duyuran, Hz. Ýsa (as)'ýn çýktýðý dönemde hâlâ gelmemiþ olan ve Hz. Ýsa (as)'dan farklý olan ve “O peygamber” diye iþaret edilen peygamber kimdir? Elbette Hz. Muhammed (asm)’dýr. Zira Hz. Muhammed (asv) dýþýnda Allah'tan aldýðý peygamberlik görevini yerine getirip, tarihte önemli bir yer kazanmýþ ve Hz. Ýsa (as)'dan sonra gelmiþ ikinci bir insan gösterilemez.
12.“Yalancý Peygamberlerden sakýnýn. Onlar size koyun postu içinde yaklaþýrlar, ama özde yýrtýcý kurtlardýr… Onlarý yaþam ürünlerinden tanýyacaksýnýz. Hiç dikenlerden üzüm, deve dikenlerinden incir toplanýr mý? Her iyi aðaç iyi ürün verir. Çürük aðaç ise kötü ürün verir… Ýyi aðaç kötü ürün vermediði gibi, çürük aðaç da iyi ürün vermez… Ýyi ürün vermeyen her aðaç kesilip ateþe atýlýr… Böylece sahte peygamberleri meyvelerinden tanýyacaksýnýz.”(Ýncil-Matta Bab 7, Ayet: 15-20)
Ýncil'in hiçbir yerinde Hz. Ýsa (as)'dan sonra peygamber gelmeyeceði söylenmez. Buna karþýn Ýncil'de peygamberlik iddiasýnda olanlarý tanýmada þu kritere verilir:
"Verilen ürüne bak ve yalancý ile doðru söyleyeni ayýrt et..."
Eðer Hz. Ýsa (as)'dan sonra hiç peygamber gelmeyecek olsaydý; Hz. Ýsa (as), "Benden sonra peygamber gelmeyecektir, benden sonra kim peygamberlik iddia ederse o yalancýdýr."diye çok kestirme bir þekilde bu meseleyi halledebilirdi. Demek, Hz. Ýsa (as)'ýn, yalancý ve doðru peygamberi ayýrt etmek için tavsiye ettiði yöntem, baþlý baþýna Hz. Ýsa (as)'dan sonra peygamber geleceðine yeterli bir delildir.
Hz. Ýsa (as) 'dan sonra peygamber gelecek olmasý da; Hz. Muhammed (asv)’in peygamberliðine yeterli bir delildir. Çünkü Hz. Ýsa (as)'dan sonra gelip de, Allah'a inanan, Allah'a güvenen, Allah'ý seven ve putlarý terk eden topluluklarýn oluþmasý gibi harika bir ürün, sadece ve sadece Peygamberimiz (asm) ile yollanan din sayesinde elde edilmiþtir.
13. Hz. Ýsa (as) Kudüs’e gelir. Her gün dersler vermeye baþlar. Fakat ileri gelenler, kahinler ve din bilginleri onu yok etmek isterler. Ýsa (as) onlara þu mesajý verir:
“Eðer bu hakikatlere iman etmezseniz, Allah bunlara inanýp yaþayacak sizden baþka bir kavme ihsan edecek…”
Derslerinden birinde aþaðýdaki misali ve ardýndaki hakikati halka ve kahinlere þöyle anlatýr;
Bað Kiracýlarý Benzetmesi (Matta Bab 21, Ayet 33-46; Markos Bab 12, Ayet 1-12; Luka Bab 20, Ayet 9-19)
"Bir benzetme daha dinleyin: Toprak sahibi bir adam, bað dikti, çevresini çitle çevirdi, üzüm sýkma çukuru kazdý, bir de bekçi kulesi yaptý. Sonra baðý baðcýlara kiralayýp yolculuða çýktý. Baðbozumu yaklaþýnca, üründen kendisine düþeni almalarý için kölelerini baðcýlara yolladý. Baðcýlar adamýn kölelerini yakaladý, birini dövdü, birini öldürdü, ötekini de taþladý. Bað sahibi bu kez ilkinden daha çok sayýda köle yolladý. Baðcýlar bunlara da ayný þeyi yaptýlar. Sonunda bað sahibi, 'Oðlumu sayarlar.' diyerek baðcýlara onu yolladý. Ama baðcýlar adamýn oðlunu görünce birbirlerine, 'Mirasçý bu; gelin, onu öldürüp mirasýna konalým.' dediler. Böylece onu yakaladýlar, baðdan atýp öldürdüler. Bu durumda baðýn sahibi geldiði zaman baðcýlara ne yapacak?..”
Ýsa'ya þu karþýlýðý verdiler:
"Bu korkunç adamlarý korkunç bir þekilde yok edecek; baðý da, ürününü kendisine zamanýnda verecek olan baþka baðcýlara kiralayacak..."
Ýsa onlara þunu sordu:
"Kutsal Yazýlarda þu sözleri hiç okumadýnýz mý? 'Yapýcýlarýn reddettiði taþ, iþte köþenin baþ taþý oldu. Rabbin iþidir bu, gözümüzde harika bir iþ!' Bu nedenle size þunu söyleyeyim, Tanrý'nýn egemenliði sizden alýnacak ve bunun ürünlerini yetiþtiren bir ulusa verilecek. Bu taþýn üzerine düþen, paramparça olacak; taþ da kimin üzerine düþerse, onu ezip toz edecek."(Matta Bab 21, Ayet 43)
Baþ kâhinler ve Ferisiler, Ýsa (as)'ýn anlattýðý benzetmeleri duyunca bunlarý kendileri için söylediðini anladýlar.
O'nu tutuklamak istedilerse de, halkýn tepkisinden korktular. Çünkü halk, O'nu peygamber sayýyordu.”
"...Bu nedenle size þunu söyleyeyim, Tanrý'nýn egemenliði sizden alýnacak ve bunun ürünlerini yetiþtiren bir ulusa verilecek...”
Ýþte bu cümlelerde geçen “taþ” þüphesiz Peygamber Efendimiz (asm) olup, Allah’ýn mülkünün verileceði vaat edilenler de Ýslam ümmetidir… Hristiyan bilginlerinin “taþý” Hz. Ýsa (as)’ýn kendisine yormaða yeltenmeleri de þu yönlerden boþunadýr:
a. Bu taþla kastedilen zatýn -haþa- Allah’ýn oðlu olduðunu iddia ettikleri Hz. Ýsa (as)’dan baþka olacaðý, sözün geliþinden kesin olarak anlaþýlýr.
b. Onlarýn iddialarýna göre Hz. Ýsa (as), Yahudilerin ellerinde öldürülmüþtür. Bu durumda taþýn üstüne düþenlerin parçalanmasý ve altýnda kalanlarýn ezilip helak olmasý nerde kalmýþ diye sorulmaz mý?
c. Hz. Ýsa (as) Yuhanna Ýncili Bab12, Ayet 47’de;“Ve bir adam sözlerimi iþitip tutmazsa ona ben hükmetmem; çünkü bu dünyaya hükmetmeye gelmedim; ancak dünyayý kurtarmaya geldim...” demiþtir. Bu ise “taþ” olma vasfýna kesin olarak zýttýr. Çünkü Ýncil ayetinin ifadesine göre: taþ; kimin üstüne düþerse onu ezip toz edecek ve taþýn üstüne düþenler de paramparça olacaktýr.
ç. Zebur’da o taþýn baþ köþe olmasýna þaþýldýðý: “...ve o gözlerimizde þaþýlacak iþtir.”cümlesiyle ifade edilmiþtir. Hristiyanlarýn iddia ettiklerine göre; Hz. Davud (as), Hz. Ýsa (as)’ý o kadar sayardý ki onun -hâþâ- Allah olduðuna inanacak dereceye varýrdý. Bu halde Hz. Ýsa (as)’ýn baþköþe olmasýna þaþmasýný gerektirecek ne olabilir? Demek bu, Hz. Ýsa (as)’dan baþka birisi olmalý ve onun peygamber olmasý þaþýlacak bir þey olmalýdýr. Bu ise þudur: Ýsrailoðullarýnýn Hz. Hacer’den doðmamalarý ve bu soydan gelmemeleri sebebiyle Ýsmailoðullarýný kendilerine denk tutmamasý ve esasen o zamanlarda Ýsmail (as) soyundan hiç bir peygamber gelmemiþ olmasý, oldukça þaþkýnlýk sebebi olabilir.
d. Doðruluk ve emniyeti kesin delillerle sabit olan Hz. Peygamberimiz (asm)’in þu hadisi, o taþýn bizzat kendisi olduðunu bildirmiþtir:
“Benimle peygamberlerin temsili bir köþke benzer ki; çok güzel yapýlmýþ, fakat bir tuðlasý býrakýlmýþtýr. Köþke bakanlar güzelliðine hayret ediyorlar, ancak bu tuðlanýn yerini boþ buluyorlar. Ýþte o köþk benimle tamamlanýyor, peygamberlik benimle sona eriyor.”[1]
14.Ýncil’de, geleceði beklenen ve âlemin reisi olarak vasfedilen peygamber hakkýnda: “Seyf ve asa sahibi” denilmiþtir.[2]Seyf; kýlýç demektir. Demek gelecek peygamber cihad ile vazifeli olacaktýr. Bu durumda Hz. Ýsa (a.s) olamaz, zira O cihat ile vazifelendirilmemiþ ve cihat etmemiþ bir peygamberdir.“Kýlýç sahibi” sadece, Hz. Muhammed (asv) olabilir. Zira Efendimiz (asm) ve ümmeti cihad ile vazifelidirler. Ayrýca Efendimiz (asm) asa sahibi idi; asa ile gezerdi.
15. Yine Ýncil’de geleceði müjdelenen peygamber hakkýnda “sahibü-t tac”(tac sahibi)unvaný zikredilir.[3]Bu unvan da Efendimiz (asm)’a mahsustur. Tac, baþa takýlan sarýk demektir. Eski zamanda, milletler içerisinde, milletçe umumiyet itibariyle sarýk saran Arap kavmidir. Demek tac sahibi; Hz. Muhammed (asv)’a iþarettir.
Sual:Niçin Hz. Ýsa (as) diðer peygamberlere kýyasla, Efendimiz (asm)’dan daha fazla bahsediyor ve Ondan müjde veriyor? Zira baþka peygamberler yalnýz haber vermekle yetiniyor?
Cevap:Çünkü Hz. Muhammed (asv), Ýsa (as)’ý, Yahudilerin müthiþ iftiralarýndan, yalanlamalarýndan ve dinini tahriflerden kurtarmakla beraber, Ýsa (as)’ý tanýmayan Yahudilerin zor ve meþakkatli þeriatýna mukabil, kolay ve Hz. Ýsa (as)’ýn þeriatýný tamamlayacak bir þeriata sahiptir. Ýþte onun için çok defa “Alemin reisi geliyor” diye müjde vermektedir.
________________________________________________
[1]Sahihu’l-Buhari, IV, 162- 163
[2]Nebhânî, Hüccetüllah ale’l-Âlemîn, 99, 114.
[3]Nebhânî, Hüccetüllah ale’l-Âlemîn, 113,114; Ali el-Kari, Þerhu’þ-Þifâ, 1:739.
Yazar: Sinan Yýlmaz
|
