Müslüman olmak demek, dünyaya, insanlýða, insanlara, olaylara evren­sel bütünlüðün ufkundan ve evrensel bir bi­linçle bakmak demektir. Bu ufuk ve bilinç, muhteþem bir ufuktur, muhteþem bir bi­linçtir. Bu ufuk ve bilinç sebebiyle biz Müs­lümanlar ortak bir insanlýk fikrine inanýr, iyi halk - kötü halk, seçilmiþ halk - aþaðýlýk halk ayrýmý yapmayýz. Ýslam, evrensel bir dinin adý olduðu için, Ýslam’ýn varlýðý her hangi bir devletin ya da ülkenin varlýðý ile kaim deðildir. Ýslam’ýn yeryüzünün her hangi bir bölgesindeki baþarýsý, bütün Müslümanlarýn paylaþmasý gereken bir baþarýdýr.

Dünyaya, insanlýða, olaylara evrensel bü­tünlüðün ufkundan bakamayanlar, bütün­lük bilincine sahip olmayanlar, öncelikle adalet bilincine sahip olmadýklarýndan böy­le hareket ederler. Adalet duygusuna sahip olmayanlar temek insanlýk duygusuna sahip deðildirler. Parçalarla sýnýrlý algýlar, ilgiler, duyarlýklar, dar görüþlü algýlar, ilgilerdir. Bütünlük üzerinde yoðunlaþmak demek, temeller üzerinde yoðunlaþmak demektir. Parçalara yönelik ilgiler, baðlýlýklar, ayrýntý­lara yönelik ilgi ve baðlýlýklardýr. Bütünlük bilinci, Müslümanlara, tarihe, kültür ve uy­garlýða tek boyutlu bir çerçeveden bakmak yerine, çok boyutlu bir çerçeveden bakmayý öðretir. Çok boyutlu çerçeve, olaylarý, in­sanlýðý, tarihi, maddi / manevi / hikemi / ahlaki / ruhani ve siyasi tüm boyutlarý içeri­sine alabilecek bir bakýþla yorumlamayý ge­rekli kýlar. Ýnsani bütünlük aklýn ve iradenin bütünlüðüdür. Akýlsýz ve iradesiz insanýn varoluþu kölece bir varoluþtur. Akýllarýný ve iradelerini gereði gibi kullanmayan bireyler gibi, toplumlar da hiçliðe mahkûm olurlar.

Ýnsani bir varoluþ hayatýn ve tarihin içeri­sinde, ilahi anlamlarla bütünleþen bir varo­luþtur. Ýslam uygarlýðý, tarih boyunca, insani anlam, deðer ve ilkelere kaynaklýk etmiþtir. Ýs­lam bütün bir varlýðýn, göklerin ve yerin dili­dir, kalbidir, vicdanýdýr. Ýlahi vahiy dünyaya an­lam ve düzen vermek üzere indirilmiþtir. Din ve dünya birbirleriyle bütünleþmiþ bir biçim­de vardýr. Peygamberi­miz Efendimiz (s.a.v.) dini faaliyetleriyle siya­si faaliyetlerini birlikte yürütmüþtür. Ýslam, yeni bir siyasal sistem kurarak tarihe girdi. Siyasetle ilgilenmeyen bir din, daha tarihe girer girmez evrensel bir devlet, evrensel bir uygarlýk kuramazdý. Bu nedenle Ýslam’ý deruni bir duygusallýða indirgememek gerekir. Tarih boyunca; ilahi kaynaðýn dýþýnda, felsefi ya da seküler, bað­layýcý, düzenleyici, kuþatýcý, insani varolu­þun akli ve vicdani boyutuna birlikte hitap edecek bir sistem kurulamamýþtýr. Geçmiþ­te, farklýlýklarý bütünleþtiren ahlaki, irfani bir sistem vardý. Bugün böyle bir sistem ol­madýðý için, farklýlýklar aþaðýlanýyor, öteki­leþtiriliyor. Ýnsanlar Kürt, Ermeni, Rum ya da diðerleri farklý olduklarý için muhacerete mecbur býrakýlabiliyor.

   Sosyal, kültürel, tarihsel, felsefi temelleri / boyutlarý olmaksýzýn Batý’dan ithal edilen laik­çi radikallik, çok büyük ahlaki belirsizliklere, boþluklara neden oluyor. Hýristiyan toplum­larýn sorunlarýný, yýkýcý mezhep savaþlarýnýn neden olduðu sorunlarý çözümlemek üzere ortaya çýkan sekülerizm, evrensel geçerlilik­ten söz edemez. Laiklik, sýnýrsýz bir bireycilik ve bencillik þeklinde, maddiyatçýlýk þeklinde somutlaþýyor. Laiklik insani varoluþun en ha­yati boyutunu inkâr ediyor. Sýnýrlarýnýn ve iþ­levlerinin bilinci olmayan Katolik kökenli laik akýl, insaný / insanlýðý dünye­vileþtiriyor. Dünyevileþen insan her alanda keyfili­ði seçebiliyor. Avrupa’da sekülerizmi hayat tarzý haline getiren kesimler Avrupa’nýn Hýristiyanlýkla tanýmlanmasýna karþý çý­karken, Türkiye’de seküler kesimler, Türkiye’nin Ýs­lam ile tanýmlanmasýndan derin rahatsýzlýk duyuyor. Ýslam - Batý gerilimi, rekabeti, çatýþmasý med­ya kliþelerinin sýnýrlarýný aþabilecek yetkinlik­te ve derinlikli olarak konuþulmuyor, konu­þulamýyor. Bu yüzdendir ki, Ýslam yalnýzca “fundamentalizm” kavramý gibi olumsuz an­lamda kullanýlan bir kavramýn sýnýrlarý içeri­sine hapsedilmek isteniyor. Bu durum Ýslam’a yönelik olarak yapýlan büyük bir haksýzlýk ve saldýrganlýktýr.

   Günümüzde etnik kimliðin ve hareketle­rin ortaya çýkýþý yeni iletiþim teknolojilerinin ortaya çýkýþýyla birlikte gerçekleþti. Yine bu teknolojiler aracýlýðýyla her toplumda birey­ler uluslar arasý popüler kültürün nesneleri / tüketicileri haline getirildiler.

 Her toplumda gençler, giyim-kuþam ve müzik modalarýný izleyerek kendilerini kanýtlamaya çalýþýyor. Modanýn iþlevlerini ve sýnýrlarýný büyük öl­çüde tekstil endüstrisi belirliyor. Moda, mo­dernitenin, biçimsel/ yüzeysel yüzünü temsil ediyor. Deðiþim ihtiyacýna, farklýlýk ihtiyacý­na cevap vermeye çalýþan modanýn ayný za­manda, sýnýfla, parayla, gösteriþ ve gösteriyle, prestijle ilgili bir yaný var. Bu arada modanýn yalnýzca bir taklit olduðunu da belirtmek gerekir, meta kültürünün ürünü olduðunu kaydetmek gerekir. Modaya teslim olmak, piyasa algýlarýna / mantýðýna teslim olmaktýr.

Günümüzde, toplumlar, medya dili / söy­lemi / kültürü yoluyla kültürsüzleþtiriliyor, yapay hazlara yönlendiriliyor, yapay hazlar et­rafýnda bu toplumlar bütünleþtiriliyor. Medya dili / söylemi, yapay hazlar ve eðlence kültürü yoluyla toplumu düþüncesizleþtiriyor. Her tür taklit ve yapaylýk insanýn düþünme yeteneðini kaybetmesine neden oluyor. Taklit, zihinleri, algýlarý deforme ediyor. Gençler müzik yoluy­la ciddi bir sömürgeleþtirme faaliyetine maruz kalýyor. Popülist müzik, metalaþma, þeyleþme ve standartlaþmaya yol açýyor. Reklam ve mo­dalarýn totaliter niteliði giyim-kuþamýn nasýl olmasý gerektiðini dayatýyor. Bu dayatmalar utanç verici baþörtüsü yasaklarýna yol açýyor. Hýzlý ve yoðun iletiþim sayesinde halklarýn bilinç seviyelerinin yükselmesi beklenirken, hýzlý ve yoðun iletiþim aracýlýðýyla halklar dü­þüncesizleþtiriliyor ve bilinçsizleþtiriliyor.

Enformasyonun dördüncü küresel ege­menliði, sömürge egemenliklerinin sürdü­rülmesine yardým ediyor. Sömürgeciliði haklý çýkarmak için, her tür ahlaksýzlýða, yalana ve kötülüðe tevessül edilebiliyor. Sömürgecilik geçmiþte kalan bir uygulama deðil, bugün de sürüyor. Teknoloji ve sanayileþme daha iyi bir dünya için kullanýlmadý, daha mut­lu bir insanlýk için kullanýlmadý; savaþlar, katliamlar ve sömürgecilik için kullanýldý, halen kullanýlýyor. Ýran, baðýmsýz bir siyasal iradeyi temsil etmeye çalýþtýðý için çok aðýr yaptýrýmlar ve savaþ tehdidi altýnda tutulu­yor. Uydu / parya Ortadoðu ülkeleri ise resmi eleþtirilerin dýþýnda tutuluyor. Petrol zengini ülkelerin otoriter rejimlerle, hanedanlýk re­jimleriyle yönetiliyor olmasý Amerika’nýn ya da Avrupa’nýn umurunda deðil. Bu rejimle­rin Ýsrail’e karþý muhtemel muhalefetlerinin, etkisiz hale getirilmesi için, otoriter rejimler Amerikan himayesine alýnýyor. Tarihi boyun­ca hep emperyalist olan, bugünde Siyonist emperyalizmini sürdüren Ýsrail, Ýslam düþ­manlýðýný küresel ölçekte etkili kýlabilecek yoðun çalýþmalar yapýyor.

Bugünün dünyasýnda “evrensel insan hak­larý” ve “demokrasi” söylemi de emperyalist uygulamalarý meþrulaþtýrmak üzere araç ola­rak kullanýlýyor. Liberal demokrasi, Ameri­kan demokrasisi, kendi çýkarlarý için, piyasa ekonomisinin çýkarlarý için, her tür kötülü­ðü mübah sayýyor. Küresel düzen, hukukun temel ilkelerini yok sayarak Ýslam dünyasý toplumlarýna tahakkümü sürdürüyor. Batý dünyasý, Avrupa merkezli ekonomi / toplum / siyaset modelini küreselleþme aracýlýðýyla güvence altýnda tutmak istiyor.

Ýçerisinde yaþadýðýmýz olaylarý yüzeysel olarak konuþmak yerine, günlük tezahürle­ri içerisinde deðerlendirmek yerine, olaylarý hazýrlayan koþullarý / nedenleri / hareketleri anlamak gerekiyor.